Choroba przewlekła to wyzwanie, które wpływa na każdy aspekt życia osoby chorej oraz bliskich. Zrozumiałam to, w momencie, gdy sama zaczęłam zmagać się z chorobą przewlekłą. Wcześniej nie przypuszczałam, że moje spojrzenie na świat może się aż tak zmienić. Jednak wiele zmian w życiu spowodowanych chorobą może mieć pozytywny wydźwięk. Oczywiście, są momenty, gdy zalewają nas negatywne emocje i poczucie lęku.
W takich chwilach wsparcie społeczne staje się nieocenione. Jest powszechnie uważane za czynnik, który może chronić przed stresem.
Wsparcie musi być dostosowane do naszych indywidualnych potrzeb.
W tym wpisie omówię, jak zdrowe i rozsądne wsparcie społeczne może pomóc w radzeniu sobie z przewlekłą chorobą. Badania wskazują, że ludzie otrzymujący odpowiednie wsparcie społeczne są mniej narażeni na rozwój symptomów emocjonalnego dystansu, w tym depresji klinicznej.
Osoby, które odczuwają silne wsparcie społeczne, mają niższy poziom stresu i lepiej radzą sobie z chorobą. Ponadto, pacjenci, którzy mają wsparcie ze strony rodziny, przyjaciół i opiekunów, często lepiej reagują na leczenie i szybciej wracają do formy niż osoby bez takiego wsparcia.
Z moich osobistych obserwacji siebie oraz innych pacjentów wiem, że chorując przewlekle, nie możemy niczego przewidzieć. Nic już nie jest pewne i to rodzi w nas niepokój. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest po prostu akceptacja tego stanu — wiecznej zmiany, która może nastąpić w każdej chwili (mam na myśli np. rzut choroby, który może na jakiś czas wybić z rytmu życia społecznego, zawodowego, rodzinnego). W tych chwilach wielu z nas traci nadzieję i „łapie psychicznego dołka”. Właśnie w tych momentach nie pozostawajmy sami. Niech nasza normalizacja choroby, na chwilę przestanie być normą. Sięgnij po pomoc. Ten moment jest bardzo ważny i może rzutować na dalsze etapy choroby.
Utrzymywanie relacji społecznych jest kluczowe dla zdrowia psychicznego. Można to osiągnąć poprzez regularne spotkania z rodziną i przyjaciółmi, udział w grupach wsparcia lub nawet poprzez media społecznościowe. Wszystko, co pomaga czuć się połączonym z innymi, może przynieść korzyści.
Wsparcie od rodziny i przyjaciół
Wsparcie, które dla mnie jest ważne, to oczywiście wsparcie osób, z którymi mieszkam. Relacje, które wypracowaliśmy, są niezawodnym elementem leczenia. Mój partner wspiera mnie na każdym kroku. Wspiera mnie psychicznie, rozmawiając ze mną na trudne tematy, słuchając, ale również zwierzając mi się ze swoich słabości i problemów. Nasz świat nie zatrzymał się przez moją chorobę, przez chorobę nie zniknęły inne problemy, nauczyliśmy się słuchać siebie i nasz związek dzięki temu bardzo się umocnił. Marcin wspiera mnie również fizycznie, zajmując się obowiązkami domowymi, gdy mam słabsze dni. Jest partnerem i przyjacielem i takich osób życzę Wam wokół.
O tym, jak wspierać partnera/partnerkę w chorobie dowiecie się z artykułu – Choroba przewlekła a związek https://ludzieimedycyna.pl/choroba-przewlekla-a-zwiazek/
Wsparcie międzypacjenckie
Ogromne wsparcie otrzymuję również od innych pacjentów. Rozmowa z przyjacielem, a rozmowa z pacjentem nabrała podobnych wymiarów. Czasami rozmawiając z innymi pacjentami mam wrażenie, że znamy się od lat. Jest to jakby nieznana, rozumiana bez słów więź. Czasami wystarczy spojrzenie, aby zrozumieć drugiego człowieka leżącego obok w szpitalnym łóżku. Wsparcie społeczne, jakie można otrzymać w szpitalu, jest niesamowite. Wymiana doświadczeń na temat choroby, wskazówki, dobre rady czasami powodują, że relacje tam zawarte zostają na długo. Takie wsparcie możesz znaleźć między innymi w naszej aplikacji Pacjenci Pacjentom https://pacjencipacjentom.pl/, gdzie osoby z doświadczeniem w chorobie wymieniają się doświadczeniem i niosą wzajemną pomoc.
Jako chorzy często izolujemy się społecznie, zamykamy się w sobie, czasami liczymy na to, że ludzie sami do nas przyjdą, a budowanie relacji społecznych to proces, który wymaga czasu i zaangażowania obu stron. Choroba zweryfikowała relacje. Nie był to łatwy czas. Jednym ze sposobów radzenia sobie z samotnością, z chorobą było w moim przypadku dołączenie do Fundacji Ludzie i Medycyna, gdzie mogę dzielić się swoimi przemyśleniami z Wami, a przy okazji może pomóc komuś w trudnych momentach życia związanych z chorobą. Takie wsparcie może być doskonałym sposobem na poznanie nowych osób i nawiązanie relacji.
Jak dbać o relacje w chorobie?
Wsparcie w chorobie przewlekłej ma istotne znaczenie, co robić by było ono skuteczne? Oto kilka najważniejszych zasad zarówno dla pacjentów, jak i osób, które chcą je wspierać:
- Bądź otwarty i komunikatywny: Wyrażaj swoje myśli, uczucia i doświadczenia. Komunikacja jest kluczem do budowania silnych relacji.
- Okazuj empatię: Staraj się zrozumieć i docenić perspektywę innych osób. Empatia pomaga budować głębsze i bardziej znaczące relacje.
- Bądź pomocny: Oferuj pomoc, gdy jest to możliwe. Wsparcie dla innych nie tylko pomaga budować silne relacje, ale także daje poczucie spełnienia.
- Utrzymuj kontakt: Regularne kontakty, nawet jeśli są krótkie, pomagają utrzymać relacje. Może to być telefon, wiadomość e-mail, spotkanie na kawę czy nawet komentarz na mediach społecznościowych.
- Dbaj o siebie: Pamiętaj, że aby móc nawiązywać i utrzymywać zdrowe relacje z innymi, musisz najpierw zadbać o siebie. Regularny odpoczynek, zdrowe odżywianie i aktywność fizyczna to podstawa dobrego samopoczucia.
- Bądź autentycznym i szczerym w swoich interakcjach z innymi.
Pomoc pacjentom z chorobami przewlekłymi wymaga nie tylko wiedzy medycznej, ale przede wszystkim cierpliwości, empatii i zrozumienia. Jeżeli ktoś bliski Tobie zmaga się z chorobą przewlekłą i poszukujesz więcej informacji, nie wahaj się zadać pytania.
Twoje zainteresowanie i chęć zrozumienia sytuacji może być dla niego nieocenionym wsparciem.
Jeżeli to Ty jesteś osobą chorą i szukasz wsparcia społecznego, pamiętaj, że nie jesteś sam. Wiele osób przechodzi przez podobne doświadczenia i jest gotowych podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem. Nie bój się prosić o pomoc i otwarcie mówić o swoich potrzebach.
Pamiętaj, że każdy ma prawo do wsparcia i nikt nie powinien przechodzić przez chorobę w samotności.
Twoje zdrowie i dobre samopoczucie są najważniejsze.
Dbaj o siebie i pamiętaj, że jesteś silny i zdolny do pokonania wszelkich wyzwań, które stoją przed Tobą.
Wierzę w Ciebie!
Eliza
